VERNISSAGE 17.02.2021
FR
Le soir du vernissage l’artiste s’entoure de divers expert.e.s - ingénieur.e.s de l’ONDRAF-NIRAS, du SCK-CEN, philosophes, journalistes, artistes, etc. - pour partager les concepts fondamentaux de cette culture du nucléaire avec le public. À bientôt!
NL
Op de avond van de vernissage wordt de kunstenares omringd door verschillende deskundigen - ingenieurs van de ONDRAF-NIRAS, filosofen, journalisten, onderzoek(st)ers van het SCK-CEN, kunstenaars, enz. - om de fundamentele concepten van deze nucleaire cultuur met het publiek te delen. Tot binnenkort!
EN
On the night of the opening, the artist is joined by various experts: engineers from ONDRAF-NIRAS (Belgian National Bureau for Radioactive Waste and Fissile Material) and the SCK-CEN (Belgian Nuclear Energy research Centre), philosophers, journalists, artists, etc. – so that they might share the fundamental concepts of this nuclear culture with the public. See you soon!
FR
Cécile Massart est une artiste belge qui utilise différents médiums : dessin, gravure, installation, photographie, vidéo, livre d’artiste. En 1994, la question de l’identification des sites de stockage de déchets radioactifs dans le paysage devient son principal sujet de travail. Elle entend sensibiliser les responsables des agences de gestion des déchets à la visibilité de ces lieux. Son objectif est d'inscrire dans le paysage cette strate archéologique unique du XXIe siècle, appelant ainsi la responsabilité de chacun. Quel genre de mémoire voulons-nous pour ces sites spécifiques? Comment la transmettre aux générations futures?
À l’occasion de l’exposition paraîtra l’ouvrage SARCOPHAGI - RADIOACTIVE WASTE aux éditions La Lettre volée.
NL
Cécile Massart is een Belgische kunstenares die gebruik maakt van verschillende media: tekening, gravure, installatie, fotografie, video, kunstenaarsboek. In 1994 werd het in kaart brengen van bergingsplaatsen voor radioactief afval in het landschap het belangrijkste onderwerp van haar werk. Het is de bedoeling om de beheerders van afvalbeheeragentschappen bewust te maken van de zichtbaarheid van deze plaatsen. Het doel is om deze unieke archeologische laag van de 21ste eeuw in het landschap in te schrijven, waarbij een beroep wordt gedaan op ieders verantwoordelijkheid. Wat voor soort geheugen willen we voor deze specifieke sites? Hoe geef je het door aan toekomstige generaties?
Ter gelegenheid van de tentoonstelling verschijnt het boek SARCOPHAGI - RADIOACTIVE WASTE bij La Lettre volée.
EN
Cécile Massart is a Belgian artist who uses different mediums: drawing, engraving, installations, photography, video, artist’s book. In 1994, the matter of locating sites used for the storage of radioactive waste becomes the primary subject of her work. She seeks to raise awareness about the visibility of these sites among the agencies managing them. Her goal is to incorporate this uniquely 21st century archaeological stratus into the landscape, thus calling on every individuals’ own sense of responsibility. What type of memory do we want for these specific sites? How to pass it down to future generations?
On the occasion of the exhibition, the book SARCOPHAGI - RADIOACTIVE WASTE will be published by La Lettre volée.
FR
Dessel, septembre 2018 : cette photo témoigne des recherches d’ingénierie actuelles sur le béton. Des stèles. Érigés à l’angle d’un bois, ce que l’on voit, ce sont les résultats d’études sur les parois qui enfermeront les déchets faiblement radioactifs du nouveau site de stockage belge. Le sentiment est d’être face à un alignement de sculptures, à une exposition qui n’en est pas une, à un dispositif artistique où l’art reste absent. Le but poursuivi depuis 20 ans n’est ici que sécuritaire. Sentiment étrange, me reliant à demain, à l’inconnu, vertigineux, et où ma lecture rejoint celle du marquage auquel je rêve.
NL
Dessel, september 2018: deze foto toont het huidige technische onderzoek naar beton. Grafzuilen. Opgezet aan de rand van een bos. Wat we zien, zijn de resultaten van studies op de muren die het laagradioactieve afval van de nieuwe Belgische opslagsite zullen insluiten. Je krijgt het gevoel dat je voor een uitlijning van beelden staat, een tentoonstelling die geen tentoonstelling is, een artistiek mechanisme waar de kunst afwezig blijft. De afgelopen 20 jaar was de enige doelstelling de veiligheid. Een vreemd gevoel, dat me verbindt met morgen, met het onbekende, duizelingwekkend, en waar mijn lezing aansluit bij die van de markering waar ik van droom.
EN
Dessel, September 2018: this photo bears witness to current engineering studies on concrete. Stelae. Erected at the edge of the woods. What we see is the result of studies carried out on the walls of the structure containing low radiation waste at the new Belgian storage site. It feels as if you’re facing a line of sculptures, like an exhibition that isn’t one, an artistic structure lacking in art. For the past 20 years the only objective has been security. It’s a strange feeling, connecting me to tomorrow, to the unknown, dizzying; a feeling where my interpretation overlaps with my dream of having them marked.
For more information, pour organiser uw bezoek, rendez-vous sur le site du Botanique.
Avec le soutien de la Communauté Wallonie-Bruxelles